Dhr. Smijers had vooroordelen tegenover buitenlanders, homo’s en mensen die echt ziek zijn. Hij liet zijn frustraties uit op de zwakkere in de samenleving. Dhr. Smijers verdraaide doelbewust gegevens om mensen te schaden. Het tweede rapport is alleen door hem ondertekend. Nadat duidelijk was dat Duitsland de uitkering afgewezen had is het dossier van mijn partner doelbewust door het GAK (dhr. Smijers) vernietigd.
Het GAK stond volledig achter de handelwijze van dhr. Smijers.
Van mei tot en met december 1996 was volgens dhr Smijers de gezondheid van mijn partner buitengewoon goed. De “arbeidsdeskundige”, zonder naam, kwam tot dezelfde conclusie, dhr. Smijers was inderdaad helderziend. Mijn partner zou bevestigd hebben dat hij zich goed voelt en in staat is alle werkzaamheden weer uit te voeren.
En nu wat er werkelijk aan de hand was.:
Mijn partner wist niet meer waar hij aan toe was, de prednisolon werkte niet, hij had in rust een hartslag van 180 en voelde zich dood en dood moe met overal spierkrampen en gewrichtspijnen. Zijn lange en korte termijn geheugen was een gaten kaas. Hij was dankbaar voor elke dag die hij nog in leven was.
In het tweede “Gedetailleerd Medisch Rapport” werd niets meer onderzocht, de zogenaamde uitspraak van mijn partner was genoeg.
De onderzoeksresultaten van Dr. Van Belle van het azM zijn doelbewust nooit opgevraagd. Hij wilde niets weten van de medische dossiers die we hadden meegenomen van het Laurentius ziekenhuis en het azM. Hij had de tweede gedetailleerde medische keuring al ingevuld voordat hij mijn partner gezien had. Een tweede keuring was volgens dhr. Smijers niet nodig omdat alle belangrijke feiten al bekend waren.
