Het geluk van Rutte

Het is een reële optie dat Nederland straks een 43-jaar oude premier krijgt.

In sommige peilingen is de VVD nu al de grootste partij. En dus riep Mark Rutte al dat hij ”er klaar voor

is” en dat hij het een “grote eer” zou vinden als hij straks inderdaad het land mag gaan leiden. Daarmee zou hij in de voetsporen treden van Ruud Lubbers, die ook 43 was toen hij - in 1982 - zijn eerste kabinet mocht presenteren.

Nu weten we dat de kiezer grilliger dan ooit is en dat Rutte op weg naar 9 juni nog een heleboel domme fouten kan maken. Maar toch: er is een gerede kans dat Mark straks als minister-president op de trappen van Huis ten Bosch komt te staan.

Nu de euro in zwaar weer is beland, is het duidelijk dat de verkiezingen gedomineerd zullen worden door de vraag hoe de Nederlandse economie er weer bovenop kan komen. Niet langer gaat het om de hoofddoekjes waartegen Geert Wilders ten strijde wil trekken, of om een duurzamer Nederland. Veel kiezers zullen straks hun stem geven aan de partij die hen het meest ontziet bij het saneren van de economie.

In de woorden van de Duitse schrijver Bertolt Brecht:

“Erst kommt das große Fressen und dann die Moral” .            

Juist op het sociaal-economisch vlak belooft Rutte een klassiek VVD-recept: de belastingdruk moet omlaag, het mes moet in de sociale zekerheid en ook in een “linkse hobby” als ontwikkelingshulp. De VVD gaat niet morrelen aan de aftrek van de hypotheekrente en bezuinigt liever wat nutteloze ambtenaren weg.

In de race om het premierschap heeft Rutte daarom de wind in de rug. En het moet gezegd worden: Nederland zou met premier Rutte geen modderfiguur slaan. Het is een goedlachse vent en een intelligente en gewiekste debater wiens uitstraling een stuk vlotter is dan die van de huidige functionaris. Rutte weet hoe het er in het bedrijfsleven aan toe gaat en kent na acht jaar aan het Binnenhof ook het klappen van de Haagse zweep.

Op het internet maakt hij keurig melding van alle boekenbonnen en flessen wijn die hij de laatste jaren in ontvangst mocht nemen. Derderangs journalisten die in zijn huisvuil gaan zitten wroeten, zullen ook niet stuiten op onverkwikkelijke zaken. En toch wringt er iets aan de snelle opmars van de liberale leider.

Het is mooi dat de VVD belooft “orde op zaken”  te stellen, maar valt de partij ook niet aan te wrijven dat ze een zware verantwoordelijkheid draagt voor het ontstaan van de economische crisis?

Was het niet VVD-curyfee Frits Bolkenstein die in de jaren negentig het neo-liberalisme uitsmeerde over Nederland?

Lees even mee wat Frank Ankersmit, hoogleraar filosofie en tot vorig jaar prominent lid van de VVD, er in januari over zei tegen de Volkskrant:

“De hedendaagse christendemocraten en liberalen hebben de staat laten verflodderen. Met hun neoliberalisme hebben ze de staat helemaal verrommeld, in stukken getrokken, geprivatiseerd en verzelfstandigd”.

 Onder aanvoering van de VVD is de Staat de Nederlanden de laatste vijftien jaar uitgekleed.

Alle macht kwam bij “de markt” te liggen, daar moest het heil vandaan komen.

Nederlandse banken die mee wilden in de vaart de volkeren werd geen strobreed in de weg gelegd.

 Inmiddels weten we tot welke ellende dat heeft geleid:

Bijna een half miljoen werklozen en

 een staatsschuld van 375 miljard euro.

Kiezers kijken zelden of nooit in de achteruitkijkspiegel als ze op weg gaan naar het stemhokje. Dat is het geluk van Mark Rutte.  

Met dank aan het Brabants Dagblad.