Coalitie voor Inclusie, maart 2011

Ongeveer 1,6 miljoen mensen met een beperking – of dat nu een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke of psychische beperking is, dan wel een combinatie daarvan – komen in Nederland in veel situaties waarin zij worden buitengesloten, zowel fysiek als relationeel. Ze kunnen bijvoorbeeld niet wonen waar ze willen, niet naar de school gaan waar anderen naar toe gaan, geen werk vinden en evenmin een goed inkomen verwerven. Juridisch gezien hebben mensen met een beperking te weinig zeggenschap over hun leven.

Met het ondertekenen van het VN-Verdrag over de rechten van personen met een beperking verplichten Staten zich te waarborgen en te bevorderen dat alle personen met een handicap ten volle alle mensenrechten en fundamentele vrijheden kunnen uitoefenen. Staten erkennen het gelijke recht van alle personen met een handicap om in de maatschappij te wonen, met dezelfde keuzemogelijkheden als anderen, en nemen doeltreffende en passende maatregelen om het personen met een handicap gemakkelijker te maken van dit recht ten volle te genieten en volledig deel uit te maken van en te participeren in de maatschappij.

Nederland ondertekende het VN-Verdrag maar heeft het - als een van de weinige Europese landen - tot dusver niet geratificeerd.

Wij roepen de Nederlandse regering op om het VN-Verdrag nog in 2011 te ratificeren, snel te implementeren en de bepalingen uit het verdrag na te leven.

Het VN-Verdrag vergt dat de Nederlandse regering bewerkstelligt dat fysieke, communicatieve en immateriële barrières voor personen met een handicap worden weggenomen en algemene toegankelijkheid wordt nagestreefd.

In de praktijk betekent dit onder meer:

• Goed onderwijs voor iedereen

Kinderen en jongeren met een handicap zijn welkom in de klas, zowel in het basisonderwijs als in het voortgezet en hoger onderwijs, met adequate ondersteuning voor leerlingen en leerkrachten.

• Voor iedereen een plek op de arbeidsmarkt

Bij het afbouwen van de Wajong/Wsw dienen gelijktijdig maatregelen te worden genomen die de arbeidsparticipatie van mensen met een handicap vergroten. Dit vraagt actieve inzet van werkgevers, goede bemiddeling tussen mensen en banen, werk dat loont en goede opleiding, training en begeleiding. Er is een vangnet voor ontoereikend inkomen.

• Volledige zeggenschap over de eigen leefsituatie

Mensen die afhankelijk zijn van zorg bepalen zelf hoe en met wie ze wonen en hebben instemmingsrecht over hun ondersteuning- of zorgplan.

De overheid richt het systeem van zorg en ondersteuning in op deelnemen aan de samenleving. Ondersteund door het PGB en/of een Participatiebudget dat op meer levensdomeinen kan worden ingezet.

• Geen vrijheidsbeperking op grond van handicap

Het huidige wetsvoorstel Zorg en Dwang moet vanuit het perspectief van het VN-Verdrag grondig worden herzien.

• Toegankelijk openbaar vervoer

Sneller invoeren van toegankelijk openbaar vervoer. Geen kilometer- limieten voor speciaal vervoer, zoals Valys.

• Maatschappelijke deelname en ondersteuning

De werking van de compensatieplicht van de WMO is consequent en consistent gericht op participatie.

• Inclusief beleid en monitoren

De overheid bevordert actieve betrokkenheid bij de vorming en het monitoren van beleid door mensen met een beperking, individueel en via belangenorganisaties. Zo ontstaat inclusief beleid. Een landelijk mensen-rechteninstituut wordt adequaat toegerust en gefinancierd.

Ervaringen in binnen- en buitenland tonen aan dat de bepalingen van het VN-Verdrag uitvoerbaar zijn. Wij dringen erop aan dat van deze ervaringen gebruik wordt gemaakt  bij het toetsen van nieuwe wetgeving en beleidsmaatregelen aan het Verdrag. Als mensen met een beperking daadwerkelijk kunnen bijdragen, levert dat henzelf én de samenleving veel op.

Resolutie VN-Verdrag Nu Waarmaken

Brief aan Ministerie van VWS.